Jan Jakub Kolski nakręci swój nowy film w Tomaszowie Mazowieckim!
Jan Jakub Kolski, wybitny polski reżysera, scenarzysta i operator, nakręci w Tomaszowie i okolicach część zdjęć do swojego najnowszego filmu „Las. 4 rano”.
Kolski odwiedził dzisiaj (21 września 2015 r.) Tomaszów, gdzie w budynku Biblioteki Publicznej na pl. Kościuszki 18, wspólnie z częścią swojej ekipy filmowej opowiadał o swojej najnowszej produkcji. W nowym projekcie Kolskiego zobaczymy m.in: Krzysztofa Majchrzaka, Olgę Bołądź, Marysię Blandzi i Michała Kowalskiego, a zdjęcia kręcone będą m.in. na „Wistomie” i na ul. Luboszewskiej.
KONFERENCJA PRASOWA W TOMASZOWIE MAZOWIECKIM
Głównym bohaterem filmu jest FORST, który jest zamożnym, dobrze zorganizowanym człowiekiem. Nosi markowe garnitury, drogie zegarki i buty. Kiedy go poznajemy, wydaje się królem życia. Któregoś dnia spektakularnie opuszcza korporację w której jest wiceprezesem. Zniszczenia jakie po sobie zostawia nie dają szansy na powrót.
Las, 4 rano kilka lat później. Na wpół zdziczały dziad leśny; zarośnięty, brudny, w łachmanach – zakłada wnyki na zwierzęta. Rozpoznajemy, to ten sam człowiek – Forst.
Mężczyzna mieszka w lesie w wybudowanej przez siebie ziemiance. Za towarzystwo ma kota i psa. Żywi się mięsem upolowanej zwierzyny oraz resztkami zbieranymi dla niego przez NATĘ, prostytutkę pracującą przy nieodległej drodze. Mają dobre porozumienie, rozmawiają o literaturze i o … życiu.
Któregoś wieczoru Nata staje się ofiarą porachunków gangów wystawiających prostytutki na drogę. Forst wpada w rozpacz. Uświadamia sobie, że bliskość jakiej doświadczał z Natą Trzymała go przy życiu. Prawdziwe relacje tych dwojga odkrywają się w retrospekcjach, dają one obraz nadwrażliwych uciekinierów od życia, ratujących się nawzajem w czymś w rodzaju zwariowanej, „leśnej terapii”.
W kilka dni po śmierci Naty, przed ziemianką Forsta staje trzynastoletnia Jadzia. Żąda dla siebie opieki, nie wyjaśniając kim jest i dlaczego uciekła z miasta. Mężczyzna nie chce niczyjej obecności. Próbuje odprawić Jadzię ale ta jest uparta i nie zamierza ustąpić. Ustalają warunki. Forst przyjmuje Jadzię na dwutygodniowy okres próbny.
Wyczerpują się zapasy żywności (dostawca, Nata – nie żyje). Forst wyprawia Jadzie do sklepu, przedtem charakteryzując ją „na dorosłą”. Przez cały dzień czeka przy szosie, obserwując nową prostytutkę, która zajęła plac po Nacie. Jest nią młoda Bułgarka PENKA.
Wkrótce Jadzia wraca ze sklepu stopem. Nieszczęśliwie, w tym samym momencie zajeżdża na plac ALEKSANDYR, zabójca Naty, opiekun bułgarskich dziwek. Jadzia bardzo przypada mu do gustu, próbuje ją zaczepiać. Z lasu wybiega Forst, robi zamieszanie, zabiera dziewczynkę z drogi. Mijają dni, Jadzia wrasta w las i w trudne życie z Forstem. Znosi je zadziwiająco dzielnie, sama odciskając ślad na wzajemnych relacjach; Forst łagodnieje, uczy Jadzię zwyczajów lasu, otwiera się krok po kroku. Niestety o dziewczynkę upomina się przeszłość. Musi uciekać.
Forst odnajduje Jadzię na leśnym cmentarzu, zabiera do domu, wyznaje tajemnicę; prawdziwą przyczynę dla której uciekł do lasu. Jadzia przyznaje się, że jest córką… Naty.
Pod nieobecność Forsta Aleksandyr porywa Jadzię. Dziad leśny zdobywa broń, znajduje kryjówkę bandytów, zabija ich, razem z Jadzią zakopują ciała w kopalni piasku.
Nie mają wyjścia, muszą razem wracać do świata.
Będzie nas kilkanaście osób; mała ekipa „wariatów” ukryta w lesie. Uciekamy od rutyny produkcyjnej ustalonej dla kina przez ostatnie dziesięciolecie. Ma być nas mało, żebyśmy się dobrze widzieli i słyszeli. Nie będziemy mieli przyczep dla aktorów, hotelu z basenem i trzydaniowych posiłków. Co będziemy mieli zamiast tego? Siebie i pracę. Wykradzione na dwa miesiące: wolność, skupienie, dystans wobec świata polityków i ich histerii czynionych w imię naszego dobra. Chcemy o nie zadbać sami, robiąc poruszający film o samotności, miłości i… nadziei. Oraz o wzrastaniu w człowieczeństwie. Każde wzruszenie w kinie przeniesione do realnego świata – czyni go lepszym.
My, to mieszanina doświadczenia i młodości; zawodowcy z wielkim dorobkiem, obok nich studenci, debiutanci i ludzie początkujący w zawodzie. No i przede wszystkim – aktorzy. Na wyprawę do lasu zgodzili się: Krzysztof Majchrzak, Olga Bołądź, Marysia Blandzi – team marzeń, mieszanka piorunująca i wyjątkowa. – mówi reżyser filmu Jan Jakub Kolski
Zdjęcia do filmu realizowane będą w Tomaszowie Mazowieckim, Łodzi oraz w lesie przy Mikołajowie i potrwają 27 dni.
SCENARIUSZ: Jan Jakub Kolski, Krzysztof Majchrzak
REŻYSERIA: Jan Jakub Kolski
ZDJĘCIA: Jan Jakub Kolski
DŹWIĘK: Katarzyna Szczerba
SCENOGRAFIA : Paulina Korwin – Piotrowska
KOSTIUMY: Monika Onoszko
CHARAKTERYZACJA: Ewa Pyka
WYSTĘPUJĄ: Krzysztof Majchrzak, Olga Bołądź, Marysia Blandzi , Michał Kowalski
Krzysztof Majchrzak
Rocznik ’48. Aktor filmowy i teatralny, muzyk; jeden ze współczesnych mistrzów aktorstwa charakterystycznego; nauczyciel aktorstwa w warszawskiej Akademii Teatralnej. Na początku kariery występował w Teatrze Narodowym. Przez kilkanaście lat należał do zespołu warszawskiego Teatru Powszechnego. Od 1991 jest aktorem warszawskiego Teatru Studio. Zagrał w przeszło 30 filmach i kilkudziesięciu teatrach telewizji, w wielu z nich kreując wybitne role. Współpracował z takimi artystami kina jak: Witold Leszczyński, Jerzy Kawalerowicz, Piotr Szulkin, Filip Bajon.
Wybrane filmografie:
Inland Empire – reż. D. Lynch
Pornografia – reż. J. J. Kolski
Quo Vadis – reż. J. Kawalerowicz
Historia kina w Popielawach – reż. J. J. Kolski
Siekierezada – reż. W. Leszczyński
Yesterday – reż. R. Piwowarski
Konopielka – reż. W. Leszczyński
Ziemia Obiecana – reż. A. Wajda
Olga Bołądź
Rocznik ’84. Aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, stypendystka Institut del Teatro w Barcelonie. Występowała między innymi na deskach Narodowego Starego Teatru i warszawskiego teatru Polonia. Do tej pory zagrała w prawie 20 filmach i ponad 11 serialach, w tym w „Czasie Honoru”, „Służbach Specjalnych” i „Na Krawędzi”.
Wybrane filmografie:
Dzień Dobry, Kocham Cię – reż. R. Zatorski
Służby specjalne – reż. P. Vega
Dziewczyna z szafy – reż. B. Kox
Marysia Blandzi
Rocznik 2002. Gimnazjalistka, wokalistka, baletnica, klarnecistka, mistrzyni kyokushin, aktorka. Zadebiutowała w filmie „Serce, Serduszko” Jana Jakuba Kolskiego. Za rolę Maszeńki Maria Blandzi otrzymała Nagrodę Specjalną Jury 3. Festiwalu Aktorstwa Filmowego im. Tadeusza Szymkowa we Wrocławiu oraz Nagrodę Publiczności – „Jańcio Wodnik” w kategorii największe odkrycie Festiwalu na XXII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej Prowincjonalia we Wrześni. Jej kreację docenili także krytycy, którzy uznali ją za najlepszy od lat dziecięcy debiut w polskiej kinematografii.
Producent
Wytwórnia Filmowa Popielawy
Jan Jakub Kolski
Koproducenci
K2 / k2strefa.pl/
Centrala / centralafilm.pl /
Centrum Technologii Audiowizualnych / filmstudioceta.pl /
film współfinansowany przez
Polski Instytut Sztuki Filmowej
Foto: Dariusz Kwapisiewicz / Agencja BRANDmedia
