Magiczny koncert kolęd i pastorałek w drewnianym kościółku w Czerniewicach
W święto Trzech Króli w kościele pw. Św. Andrzeja Apostoła w Czerniewicach odbył niezapomniany, pełen ciepła i magii uroczysty koncert kolęd i pastorałek który połączył różne pokolenia: seniorów, młodzież i dzieci. Koncert zainaugurował obchody 600- lecia kościoła, który pochodzi z I połowy XV w. – tym samym jest najstarszym drewnianym kościołem w województwie łódzkim i jednym z najstarszych w Polsce.
Na początku wystąpiły grupa wokalno – instrumentalna Teens Voice a następnie utalentowana młoda Skrzypaczka Wiktoria Chwalińska oraz Zespół Ludowy Czerniewiczanie i Orkiestra Gminy Czerniewice.
W wypełnionym po brzegi zabytkowym drewnianym kościółku, w skupieniu, w świątecznej scenerii z nastrojowym światłem wykonawcy zaprezentowali najbardziej znane kolędy i pastorałki.
Niezapomniana atmosfera tego wieczoru, pełna serdeczności i wzajemnej życzliwości oraz niepowtarzalny klimat radości podtrzymały nastrój Bożego Narodzenia i w sposób szczególny pozwoliły uczcić Święto Trzech Króli.
Organizatorami koncertu byli Gminne Centrum Kultury, Rekreacji i Biblioteka Publiczna w Czerniewicach, Wójt Gminy Czerniewice Andrzej Bednarek, Ks. dr. Adam Kostrzewa Proboszcz Parafii Św. Małgorzaty Dziewicy i Męczennicy w Czerniewicach oraz Przewodniczący Rady Gminy Czerniewice Jarosław Kępa.
O Kościółku
Pierwsze informacje o istnieniu kościoła w Czerniewicach pochodzą z XIV wieku i są związane z rodem Łabędziów, dziedziców Czerniewic. Z inicjatywy pochodzącego z tego rodu Andrzeja Rzeszotki w 1413 roku erygowano parafię św. Małgorzaty, dziewicy i męczennicy w Czerniewicach. Pierwszy kościół, o którym mówią źródła, prawdopodobnie uległ zniszczeniu i na podstawie najnowszych badań można wnioskować, że wybudowano obecny, który pochodzi z I połowy XV w. – tym samym jest najstarszym drewnianym kościołem w województwie łódzkim i jednym z najstarszych w Polsce. Prawdopodobnie został ufundowany przez rodzinę Rzeszotków, ale podania ludowe z budową kościoła łączą także króla Władysława Jagiełłę. Być może kolejne etapy prac konserwatorskich przy kościele to wyjaśnią.
Kościół ma konstrukcję zrębową. Nawa główna kościoła na rzucie prostokąta z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Strop płaski podbity deskami, dach dwuspadowy pokryty gontem. Do tej elewacji frontowej została przystawiona przez ówczesnego proboszcza Jana Klemensa Uchańskiego (1819-1841) kruchta i chór. W 1871 roku ks. Wojciech Fatrasiewicz do elewacji południowej dobudował zakrystię. W tym też roku kościół na zewnątrz oszalowano deskami, ściany ujęto w drewniane klistry na żelazne śruby, zaś wewnątrz otynkowano. W 1880 r. kościół otoczono parkanem.
W 2013 roku w trakcie badań konserwatorskich pod tynkiem wewnątrz odsłonięto fragmenty polichromii, które wstępnie oszacowano na połowę XVII wieku, przez co kościół stał się już o wiek starszy, niż sądzono. Malowidła na wewnętrznych ścianach kościoła wykonano temperą na drewnie. W 2016 r. dzięki dotacji z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Łodzi polichromie w pełni odsłonięto i zabezpieczono, natomiast od 2017 roku prowadzi się przy nich prace konserwatorskie, które planuje się ukończyć z końcem 2018 roku. W 2016 roku zmieniono również poszycie dachowe oraz wzmocniono fundamenty kościoła. Było to możliwe dzięki dotacjom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z budżetu gminy Czerniewice, natomiast w 2017 roku wzmocniono konstrukcję budynku, zmieniono odeskowanie oraz wymieniono stolarkę okienną i drzwiową. Prace te dofinansował Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wyposażenie kościoła jest skromne. Jego część znalazła się w murowanym kościele, m.in. drewniany krucyfiks naturalnych rozmiarów, który umieszczono w głównym ołtarzu. Przed tym krucyfiksem wymodlono cuda i łaski – dokumenty kościelne odnotowały uzdrowienie trzech osób w połowie XVIII wieku. Po tych wydarzeniach krucyfiks otoczono szczególną czcią.
Na południowy zachód od kościoła znajduje się drewniana dzwonnica, na planie zbliżonym do kwadratu. Została wybudowana prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII wieku, o ścianach konstrukcji ryglowo-słupowej, oszalowana deskami. Ma dach czterospadowy typu namiotowego.
Kościół i dzwonnicę wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego 27 grudnia 1967 r. pod nr 763 i 764.
Na ten rok zaplanowano rekonsekrację kościoła, połączoną z uroczystymi obchodami 600-leciem istnienia obiektu.
